O tym, by latać ludzie marzyli od zarania istnienia. Te marzenia doskonale widoczne są w starożytnych mitach, jak ten o Dedalu i Ikarze. Długo jednak trzeba było czekać na to, by człowiek unosił się w powietrzu. Chociaż już Leonardo da Vinci projektował machiny, które miały unieść człowieka w przestworza, udało się to dopiero braciom Montgolfier, którzy skonstruowali balon. Potem był naturalnie samolot braci Wright i dopiero wtedy człowiek mógł powiedzieć, że dokonał niemożliwego. Jak zwykle było mu jednak i tego mało, dlatego stwierdził, że można inaczej unosić się w powietrzu, a właściwie w kontrolowany sposób spadać. I w ten sposób narodził się sport spadochronowy, dyscyplina nowa i praktycznie zaliczana do sportów ekstremalnych. Za pierwszego spadochroniarza można uznać pewnego legendarnego chińskiego cesarza, który co prawda nie używał spadochronu, ale dwa słomiane kapelusze posłużyły jako amortyzacja, kiedy skoczył z dachu płonącego domu. Niestety legenda nie mówi, czy przeżył, a przecież sport spadochronowy jest dyscypliną, w której zawodnikom życzy się tyle samo skoków, co lądowań. Współcześnie używany spadochron jest bardzo zbliżony do tego, którego rysunek i opis znaleziono w papierach Leonarda da Vinci. Kolejnym nazwiskiem, które jest ważne w tej dziedzinie jest Izaak Newton, który opracował matematyczną teorię spadochronu pozwalającą konstruować te specyficzne urządzenia. Zanim sport spadochronowy stał się uznawanym sportem, skoki spadochronowe miały zupełnie inny cel. Przede wszystkim były wykorzystywane przez wojsko. Szczególnie było to istotne podczas drugiej wojny światowej, kiedy na spadochronach wykonywano skoki na tyłach wroga. Na tereny okupowane przez Niemców na spadochronach skakali cichociemni. Sport spadochronowy jako konkurencja jest znany od 1919 roku. Wtedy to po raz pierwszy zorganizowano zawody na celność skoków. W Europie tego typu zawody rozegrano w 1922 roku. Jak wynika z badań sport spadochronowy w Polsce rozwijał się już przed drugą wojną. Pasjonaci tego sportu organizowali różnego typu szkolenia, pogadanki dla niewtajemniczonych, zawody. W Warszawie powstała nawet wieża spadochronowa. Niestety na pierwsze sukcesy Polaków trzeba było trochę poczekać. Po raz pierwszy bowiem zawodnicy polscy wzięli udział w międzynarodowych zawodach w 1955 roku. Można powiedzieć, że od tego czasu sport spadochronowy stał się sportem nie tylko elitarnym, ale i bardzo popularnym. Polakom udało się zdobyć aż osiemnaście pucharów w zawodach światowych o najwyższym stopniu trudności, w różnych zresztą konkurencjach. Warto bowiem dodać, że sam sport spadochronowy jest rozgrywany w kilku konkurencjach. Jeszcze kilka lat temu największą popularnością cieszyły się dwie: celność skoków i akrobacje spadochronowe. W ostatnich latach nie cieszą się one już takim zainteresowaniem. Sport ten staje się coraz bardziej widowiskowy, co stało się możliwe dzięki udoskonaleniu spadochronu sportowego. Obecnie bardzo popularne są dyscypliny artystyczne jak freestyle, freefluing czy skysurfing. Odmianą sportu spadochronowego jest skakanie z obiektów stałych, jak np. klify, wysokie budynki. Spadochroniarstwo wymaga od sportowców dużej precyzji, opanowania, cierpliwości i sporo odwagi.